مدل‌سازی انتقال آلودگی ناشی از نشت شیرابه محل دفن زباله‌های شهر رشت

در مطالعه حاضر، محل دفن زباله‌های شهر رشت به عنوان یکی از منابع ایجاد آلودگی در مناطق شمالی کشور مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این مطالعه از نرم‌افزار Visual HELP برای تعیین نرخ تولید شیرابه و از نرم‌افزار HYDRUS 3D برای بررسی نحوه انتقال آلودگی ناشی از شیرابه استفاده شد.بر اساس شرایط ساختاری محل دفن زباله‌ها و همچنین شرایط اقلیمی منطقه، میزان تولید شیرابه از کف این محل و نشت از آن معادل 69/0 متر بر سال تعیین شد. در این مطالعه از نیتروژن گونه آمونیوم (N(NH4+))به عنوان عامل پایدار در محیطاستفاده شد. نقاط p1و p2که به ترتیب در زیر بلوک‌های 1 و 3 محل دفن زباله‌ها قرار دارد نشان می‌دهد که افزایش غلظت نیتروژن آمونیوم در محیط تا 4 سال از شروع نشت شیرابه صورت می‌گیرد و پس از آن این غلظت شروع به کاهش می‌کند تا اینکه در p1غلظت تقریبی 5000 و در p2این مقدار به بیش از 6000 میلیگرم بر متر مکعب می‌رسد و یکنواخت می‌شود. بررسی نقطه p5که در610 متری انتهای غربی محل دفن زباله‌ها قرار دارد نشان می‌دهد که پالس آلودگی پس از 2 سال و با غلظت تقریبی 1 میلیگرم بر مترمکعب به منطقه وارد می‌شود. منحنی تغییرات غلظت نیتروژن آمونیوم در نقطه p7که در 750 متری شمال محل دفن زباله‌ها واقع شده است، از ورود غلظت 45 میلیگرم بر متر مکعبی پس از 10 سال به این منطقه دلالت دارد. بررسی منحنی تغییرات غلظت نقاط p8تا p12در محیط سنگ کف نشان می‌دهد که در بازه زمانی 50 ساله، به دلیل ناچیز بودن غلظت نفوذی به محل قرارگیری این نقاط می‌توان عنوان کرد که نفوذ و انتقال آلودگی تنها در قسمت رسوبی بالایی صورت می‌گیرد.